คลังต้นไม้แห่งการเรียนรู้
สิรินธรวัลลี
สิรินธรวัลลี
ชื่อไทย | สิรินธรวัลลี |
ชื่ออื่น | สามสิบสองประดง ประดงแดง |
ชื่อวิทยาศาสตร์ | Bauhinia sirindhorniae K. & S. S. Larsen, Nord. J.Bot. |
ชื่อวงศ์ | LEGUMINOSAE |
ลักษณะวิสัย | เป็นไม้เถาเนื้อแข็ง ยาว 10-20 เมตร กิ่งอ่อนมีขนสีน้ำตาลแดง กิ่งแก่เกลี้ยง เป็นพืชถิ่นเดียว และหายากของประเทศไทย |
ลักษณะใบ | ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงสลับรูปไข่ถึงเกือบกลม ปลายใบแหลมและแยกเป็น 2 พู เว้าลึกเกือบถึงโคนใบ ฐานใบเว้นรูปหัวใจ ปลายใบพูมน ขอบใบเรียบ ผิวใบด้านบนเกลี้ยง ด้านล่างมีขนเล็กน้อย มีขนมากบริเวณเส้นกลางใบ แผ่นใบหนาคล้ายแผ่นหนัง ผิวใบด้านบนมีสีเขียวเข้มเป็นมัน หุูใบเป็นเส้นม้วนโค้ง |
ลักษณะดอก | ดอกสีน้ำตาลแดง ออกเป็นช่อกระจุกซ้อนกันที่ปลายกิ่ง แต่ละช่อมีดอกจำนวนมาก มีขนสีน้ำตาลแดง ช่อดอกยาวได้ถึง 15 เซนติเมตร ดอกตูมรูปรี มีใบประดับ 2 ใบรูปใบหอก ด้านนอกมีขน ด้านในเกลี้ยง กลีบดอกสีเหลืองอมส้มถึงแดง มี 5 กลีบ ออกดอกช่วงเดือนพฤษภาคมถึงสิงหาคม |
ลักษณะเมล็ด | |
ลักษณะผล | ผลเป็นฝักแบน รูปขอบขนาน มีขนสีน้ำตาลแดงปกคลุมหนาแน่น กลีบเลี้ยงติดแน่นที่โคนฝัก เมล็ด 5-7 เมล็ด สีน้ำตาลดำ รูปกลมแบนขนาดเล็ก |
สรรพคุณ | เนื้อไม้รักษาอาการประดงที่เกิดจากระบบโลหิตในร่างกายชนิดต่าง ๆ ประดงทั้งสามสิบสองประการ บำรุงกำลัง |
สถานที่ | ฐานต้นไม้แห่งการเรียนรู้ |