คลังต้นไม้แห่งการเรียนรู้

26 กันยายน 2568
43

ข่าลิง

พืชสมุนไพร
ชื่อไทย ข่าลิง
ชื่ออื่น กูวะกือติง ข่าเล็ก ข่าป่า ข่าน้ำ
ชื่อวิทยาศาสตร์

Alpinia conchigera Griff.

ชื่อวงศ์ ZINGIBERACEAE
ลักษณะวิสัย

เป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน สูง 50 - 150 เซนติเมตร รสเผ็ดและมีกลิ่นฉุนแรงมาก

ลักษณะใบ

เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปขอบขนาน ขอบใบเรียบและมีคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบบาง เรียบ สีเขียว กว้าง 4 - 10 เซนติเมตร ยาว 15 - 30 เซนติเมตร ผิวใบเกลี้ยง ปลายใบแหลม

ลักษณะดอก

ดอกสีแดงอมม่วงหรือสีขาวอมเขียวถึงเหลืองนวล ออกเป็นช่อตั้ง ยาว 15 - 25 เซนติเมตร ดอกย่อยขนาด 1 เซนติเมตร กลีบรองดอก เชื่อมกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 3 แฉก กลีบดอก โคนเชื่อมกัน เป็นหลอดสั้น ๆ กลีบปากแผ่ ปลายแยกเป็น 3 กลีบ มีเส้นสีม่วง แกมแดงเป็นทาง

ลักษณะเมล็ด
ลักษณะผล

ผลข่าลิง รูปทรงกลม ขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร ผลแก่สีส้ม ถึงแดง ปลายผลมักมีกลีบเลี้ยงติดอยู่

สรรพคุณ

ใบรสเผ็ดร้อนซ่า แก้เกลื้อนน้อย เกลื้อนใหญ่ ฆ่าพยาธิต่าง ๆ

ดอกรสเผ็ดร้อนซ่า ใช้ขับพยาธิในลำไส้ ต้น รสเผ็ดร้อนซ่า เป็นยาแก้ฝีดาษ 

เหง้ารสเผ็ดร้อนซ่า เป็นยาแก้กามโรค แก้ปวดท้อง แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ เป็นยาถ่าย ใช้ทาเวลาถูกแมลงกัดต่อย สตรีอยู่ไฟใช้กินหลังคลอด แก้วิงเวียนแก้ฝีดาษ แก้เกลื้อนน้อย เกลื้อนใหญ่ ขับพยาธิในลำไส้

เหง้าและราก แก้ประดง รักษากามโรค เกลื้อน พิษฝี ปวดท้อง ผายลม ขับลมในลำไส้ แก้พิษสุนัขบ้า

สถานที่ ฐานต้นไม้แห่งการเรียนรู้
Share this: