คลังต้นไม้แห่งการเรียนรู้
ข่าลิง
| ชื่อไทย | ข่าลิง |
| ชื่ออื่น | กูวะกือติง ข่าเล็ก ข่าป่า ข่าน้ำ |
| ชื่อวิทยาศาสตร์ | Alpinia conchigera Griff. |
| ชื่อวงศ์ | ZINGIBERACEAE |
| ลักษณะวิสัย | เป็นไม้ล้มลุก มีเหง้าใต้ดิน สูง 50 - 150 เซนติเมตร รสเผ็ดและมีกลิ่นฉุนแรงมาก |
| ลักษณะใบ | เป็นใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปขอบขนาน ขอบใบเรียบและมีคลื่นเล็กน้อย แผ่นใบบาง เรียบ สีเขียว กว้าง 4 - 10 เซนติเมตร ยาว 15 - 30 เซนติเมตร ผิวใบเกลี้ยง ปลายใบแหลม |
| ลักษณะดอก | ดอกสีแดงอมม่วงหรือสีขาวอมเขียวถึงเหลืองนวล ออกเป็นช่อตั้ง ยาว 15 - 25 เซนติเมตร ดอกย่อยขนาด 1 เซนติเมตร กลีบรองดอก เชื่อมกันเป็นหลอด ปลายแยกเป็น 3 แฉก กลีบดอก โคนเชื่อมกัน เป็นหลอดสั้น ๆ กลีบปากแผ่ ปลายแยกเป็น 3 กลีบ มีเส้นสีม่วง แกมแดงเป็นทาง |
| ลักษณะเมล็ด | |
| ลักษณะผล | ผลข่าลิง รูปทรงกลม ขนาดประมาณ 1 เซนติเมตร ผลแก่สีส้ม ถึงแดง ปลายผลมักมีกลีบเลี้ยงติดอยู่ |
| สรรพคุณ | ใบรสเผ็ดร้อนซ่า แก้เกลื้อนน้อย เกลื้อนใหญ่ ฆ่าพยาธิต่าง ๆ ดอกรสเผ็ดร้อนซ่า ใช้ขับพยาธิในลำไส้ ต้น รสเผ็ดร้อนซ่า เป็นยาแก้ฝีดาษ เหง้ารสเผ็ดร้อนซ่า เป็นยาแก้กามโรค แก้ปวดท้อง แก้จุกเสียดแน่นเฟ้อ เป็นยาถ่าย ใช้ทาเวลาถูกแมลงกัดต่อย สตรีอยู่ไฟใช้กินหลังคลอด แก้วิงเวียนแก้ฝีดาษ แก้เกลื้อนน้อย เกลื้อนใหญ่ ขับพยาธิในลำไส้ เหง้าและราก แก้ประดง รักษากามโรค เกลื้อน พิษฝี ปวดท้อง ผายลม ขับลมในลำไส้ แก้พิษสุนัขบ้า |
| สถานที่ | ฐานต้นไม้แห่งการเรียนรู้ |